پیشتر انواع آکنه و علل بروز این عارضه بیان شد. اکنون شیوه­ های بهبود و پیشگیری از این عارضه پوستی ذکر می شود.

طول درمان آکنه معمولاً حدود 6 ماه است و به میزان وخامت آکنه­ ای که ایجاد شده (خفیف، شدید یا التهابی) بستگی دارد. درمان ممکن است با مصرف جلدی محصول – به صورت موضعی(فقط بر روی خود آکنه و جوش) یا بر روی تمام پوست – و یا با داروهای خوراکی انجام شود.

شیوه­ های درمان آکنه

• آکنه خفیف

آکنه­ های خفیف کومدون­های سر سفید و سر سیاه و جوشدانه را شامل می­شود. بهبود این نوع آکنه­ ها با مراقبت پوستی و مصرف محصولات درمانی بدون نسخه میسر است (محصولات مراقبتی پوست­های مستعد آکنه و غیر جوش زا). در صورت لزوم باید از ضدجوش­های ملایم و موضعی در کنار آنها نیز استفاده شود. اگر این مراقبت­ها مشکل را برطرف نکرد لازم است به پزشک مراجعه شود تا محصول قوی­تر یا دارویی (برای مثال با خاصیت آنتی بیوتیک) پیشنهاد دهد.

• آکنه شدید و التهابی

آکنه­ های عمقی­تر مثل کیست و ندول می­تواند از خود اِسکار به جا بگذارد و به درمان قوی­تر و یا ترکیبی نیاز پیدا کند. بنابراین ممکن است پزشک پیش از انجام پروسه درمان، آنتی بیوتیک خوراکی تجویز کند. درمان این نوع آکنه ­ها شامل لایه برداری، تخلیه جوشدانه و کیست توسط پزشک، مصرف آنتی بیوتیک موضعی و خوراکی می­شود. جهت درمان آکنه­ های شدید لازم است فرد تحت نظر پزشک باشد و شرایط از نزدیک بررسی شود. اما برای پیشگیری از بروز آکنه و یا کسب بهترین نتیجه از درمان تجویزی پزشک، مطالعه نکات زیر ضروری است:

• تمیز نگه داشتن پوست

دو بار در روز پوست با شوینده مخصوص پوست دارای آکنه (با خواص ضد جوش) شسته شود. افرادی که در خط رویش موها دچار آکنه می­شوند، فواصل شستشوی موها را به حداقل یک روز در میان رسانده و در صوت لزوم به روزی یکبار (با استفاده از شامپویی ملایم و مناسب مصرف روزانه) کاهش دهند.

برخی محصولات موجب تحریک پوست و تشدید آکنه می­شود، مثل اسکراب­های قوی و ماسک­ها. البته ماسک­های مخصوص پوست دارای آکنه شامل این گروه نمی­شود. از شستشوی زیاد پوست نیز پرهیز و بعد از اصلاح از یک افترشیو مناسب با پوست استفاده شود.

• پرهیز از محرک­های پوستی

از محرک­های تشدید کننده آکنه می­توان از محصولات آرایشی چرب، ضدآفتاب­ها، محصولات آرایش مو و کانسیلرها نام برد. برای کاهش تحریکات پوستی بهتر است از محصولات آرایشی غیرجوش زا (non-comedogenic) یا فاقد چربی (oil free) استفاده شود. همچنین هنگام آرایش مو از آغشته شدن پوست به محصولات مو پیشگیری شود.

• مرطوب کننده مناسب

انواع پوست به آب­رسانی نیاز دارند. در پوست دارای آکنه، بخاطر داروها و درمان­های آکنه که اغلب موجب خشکی پوست شده، این نیاز به خوبی حس می شود. این نوع پوست با وجود اینکه چرب است، اما ممکن است احساس خشکی و کم آبی فرد را آزار دهد و حتی در درمان پوست اختلال ایجاد کند.

از سویی در برخی افراد نور آفتاب باعث تشدید آکنه می­شود و برخی از داروهای ضد جوش هم پوست را در برابر نور آفتاب حساس می­کنند. بنابراین بهتر است از یک مرطوب کننده با کمترین میزان چربی که حاوی ترکیبات ضد آفتاب هم هست استفاده و کمتر در معرض نور آفتاب قرار گرفت.

• تماس پوستی

بهتر است موها را تمیز نگاه داشته و از صورت دور کرد. همچنین از دست زدن زیاد به صورت و یا تکیه دادن صورت به دست یا تلفن همراه اجتناب شود. لباس تنگ یا کلاه هم می­تواند باعث بروز مشکل شود. به ­خصوص در مواقعی که فرد زیاد عرق کند، چون عرق و چربی می تواند موجب تحریک آکنه شود.

• دستکاری کردن آکنه

اینکار به هیچ وجه کمکی به بهبود آکنه نکرده و تنها موجب ایجاد عفونت و یا اسکار می­شود. پس به هیچ وجه نباید آکنه را فشار داده یا با سوزن چرک آن را تخلیه کرد.

• توصیه­ های بیشتر:

* مصرف ویتامین­ها و مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان، سبزیجات و میوه های تازه

* پرهیز از شوینده­ های قوی و یا شستشوی مکرر پوست

* استفاده از محصولات آرایشی غیر جوش زا

* داشتن خواب کافی و پرهیز از استرس

* انجام ورزش­های سبک

* شستشوی پوست بعد از تعریق

* پاک کردن پوست از هر گونه آلاینده، مواد آرایشی و … قبل از خواب